Leaving reasons far behind...Nothing here is cruel or kind...: Co za żywot!!!

O mnie:

Pragnę napisać zgodnie z zapowiedzią parę słów o sobie...

Nazywam się Florianna Julita Zimoch,z mediami jestem obyta,zwłaszcza tymi społecznościowymi.

Posiadam kanał youtube.com/user/socjotechnika oraz tworzę także utwory własnego autorstwa na soundcloud.com/florianna

Problematyka jaką poruszam to codzienne życie oraz pomoc i chęć pomocy niesienia osobom karanym.

Od lutego 2017 roku jestem po kursie podstawowym na mediatora.

Ukończyłam także kurs trenerski jak zostać trenerem szkoleniowcem.

Posiadam doświadczenia w prowadzeniu szkoleń z socjotechnik i technik negocjacji.

Moje specjalizacje,w jakich mogę szkolić to także mediacja oraz autoprezentacja.

W przyszłości chcę założyć świetlicę dla dzieci ludzi osadzonych w zakładach karnych,mam nawet nazwę oraz ideę.

Utożsamiam się z osobami karanymi za groźby karalne oraz jestem zdania,że w każdym z nas drzemie siła i dobro oraz wierzę także w resocjalizację,że dana osoba jeśli pracuje nad swoim charakterem może osiągnąc wiele i uważam,że człowiek nie powinien stać w miejscu.

Obecnie jestem "czysta".

Jestem rozwiedziona,nie mam dzieci ale mój były mieszka w Radwanicach stąd też można by go zaprosić do Oławy by mógł zobaczyć naszą twórczość :)

Nie interesuje mnie polityka ale zainteresowana jestem kreowaniem wizerunku przed media oraz PR'em.

Nie studiowałam,to znaczy się studiowałam ale nie ukończyłam żadnych studiów z powodu tego,że społeczeństwo odrzucało osobę po przejściach.

Z wykształcenia jestem archiwistką I stopnia po kursie kancelaryjno-archiwalnym.

Sama kreuję swój wizerunek.

Pozdrawiam serdecznie

Florianna Julita Zimoch

wtorek, 15 sierpnia 2017

Co za żywot!!!

Mieszkam niedaleko cmentarza...
Wczoraj na portalu dobramama.pl pojawił się taki oto post:
Post o mieszkaniu na cmentarzu
I wiecie co jest w tym ciekawe:
Pewnego wieczoru a było to w zimie i było już ciemno to było po godzinie około 16 lub 17 gdy nagle idę do domu koło cmentarza i...
Zaczepiają mnie jacyś dwaj młodzieńcy:
-"Ma pani może pożyczyć talara???"-pytają mnie.
Ja na to: "A co Wy, Duchy Kochane moje jeszcze potrzebujecie??? Może obola na tamten świat???".
I poszłam sobie dalej.
Szczerze powiedziawszy to ja wiem, że to żadne duchy nie były tylko zwykłe pijaczki o chciały przepić tego talara ale naprawdę sytuacja była raczej komiczna niż straszna.